زمانی که در چین اولین صورت های اجتماعی بشری ، در جوامع به وجود آمده بود، ورزش " ووشو " ابداع شد. به منظور حفظ سلامتی ، افزایش بنیه جسمانی ، طول عمر و درمان بیماریها حرکاتی ابداع شد و گسترش پیدا کرد که امروز به نام ورزش ووشو تبدیل شده است.
یک راهب هندی به نام " بود هید هارما " حدود پنج قرن پیش به قصد تعلیمات مذهبی در معبد شائولین به تربیت و تعلیم راهبان پرداخت.
تعالیم وی ، مجموعه ای از تمرین های پرهیز کاری و قواعد خشک انضباطی بود. وضعیت جسمانی افراد ضعیف بود و زیر تعالیم راهب دوام نمی آوردند و دچار ضعف و بی حالی میشدند. از این رو " تامو " یا همان " بود هید هارما " حرکاتی برای تقویت بنیه جسمانی شاگردان خود اختراع کرد، که به تدریج پایه اساسی سبک های ووشو شد.
ووشو چیست؟
این ورزش جزو دسته ای از ورزش های گروهی رزمی و زیر مجموعه کونگ فو و متعلق به کشور چین می باشد. ووشو در سبک های مختلفی تعریف شده است که هر کدام دارای تکنیک های خاصی می باشند، تفاوت سبک ها موجب تنوع در شیوه های مبارزه شده است.
ورزش " ووشو " مانند ورزش های رزمی دیگر ، تنها مفهوم حمله کردن و دفاع کردن را در بر نمیگیرد و برای رشد و پرورش ذهن و بدن به طور همزمان انجام میپذیرد.
ورزش " ووشو " در بر دارنده 5 معنیست
• جنگ
• مبارزه
• زد و خورد
• تمرین
• حرکات موزون .
حرکاتی که یک " ووشو کار " مبتدی باید بداند
• ایستادن اسب
• ایستادن قوسی
• ایستادن راحت
• پرش از پهلو
• پرش تند
1. ایستادن اسب : این حرکت به تعادل و انجام حرکات پیچیده کمک می کند. پاها را به عرض شانه باز کرده ، زانوها را خم کنید ، به صورتی که می خواهید اسب سواری کنید ، بالا تنه کاملا صاف باشد.
2. ایستادن قوسی : در این حرکت به صورت " لانژ روبرو " باستید و یک پا را جلوی پای دیگر در یک خط قرار داده و پای پشتی را به آرامی وارونه کرده در حالتی که انگشتانتان رو به بیرون باشد نکته : هر دو پاشنه باید روی زمین باشد زانو را 90 درجه خم کرده و پای پشتی را به بالا بکشید و بالا تنه را کاملا صاف نگه دارید.
3. ایستادن راحت : پای راست خود را به صورت ضبدری روی پای چپ قرار دهید . روی زانوی پای چپ خود نشسته و دقت کنید هیچ فضایی بین دو پایتان نباشد وسعی کنید تعادل خود را حفظ کرده ، پاشنه پای چپ خود را از زمین جدا کنید. در همان حالت بالا تنه و چانه خود را صاف نگه دارید ، دست را مشت کرده و روی آن قرار بدهید. آرنج خود را رو به داخل و مچ هایتان دارد به بالا قرار دهید .
4. پرش از پهلو : صاف بایستید ، دست و مچ خود را صاف نگه داشته ، آرنج های خود را نزدیک به بدنتان نگه دارید. یک پای خود را پشت پای دیگر قرار داده ، کمی زانو زده تا نیروی بیش تری برای پریدن داشته باشید. در همان حالت پای جلویی خود را تکیه گاه قرار داده و با پای پشتی تا جایی که میتوانید با قدرت پرش انجام دهید.
5. پرش تند : صاف ایستاده و دست راستتان را جلو خود نگه داشته ، به صورتی که انگشتتان صاف بوده و دست چپ خود را گره کنید و روی ران خود بگذارید ، به صورتی که مچ دستتان رو به بالا باشد . پای چپتان را کمی جلوتر از پای راست قرار داده و زانوی پای راست خود را بالا آورید .
سبک های ورزش ´ووشو "
• تای چی چوان
• چانگ چوان
• نان چوان