کارت هوشمند:
در حال حاضر بیشتر مشاغل روبه اینترنتی رفته است بیشتراز هر زمان دیگری زندگی ما به کارت هوشمند گره خورده است و روزی نیست که به آن نیاز نداشته باشیم و استفاده نکنیم. من امروز در مورد این کارت ها بیشتر توضیع میدهم.
کارت هوشمند چیست؟
قبل از هر چیزی باید از کارت هوشمند یک تعریف ارائه دهیم:کارت هوشمند یک کامپیوتر و یا یک کیف پول همراه بدون نمایشگر و صفحه کلید است که معمولا در اندازه کارت های اعتباری عرضه می شود که نوع های مختلفی هم دارد کارت هوشمند دارای برنامه ریزی خاصی است که وظیفه ذخیره ی اطلاعات و پردازش آن ها را دارد.
کارت هوشمند که با نام‌های کارت تراشه دار یا کارت با مدار مجتمع هم شناخته می‌شود کارتی است که بر روی آن مدار مجتمع نصب شده است. از این نوع کارت می‌توان به‌جای کارت اعتباری و کارت پول یا در سامانه‌های امنیتی کامپیوتری، سامانه‌های تشخیص هویت و بسیاری موارد دیگر استفاده کرد.
پردازش اطلاعات در کارت هوشمند به شکل کارت‌های اعتباری و سیم کارت‌ها رایج ترین و بزرگترین نوع پردازش فناوری اطلاعات در کره زمین می باشد. تخمین زده می‌شود که امروزه بین 30 تا 50 میلیارد کارت هوشمند در جهان در حال گردش هستند.
کارت هوشمند دارای یک ریز پردازنده یا تراشه حافظه است و در صورتی که توسط کارت خوان فعال گردد، توانایی پردازش اطلاعات را به دست میآورد. در سه دهه گذشته، این ابزارها، بیش از هر فناوری دیگری، بی سر و صدا همه ما را به دنیای مجازی سوق داده اند.
تاریخچه کارت هوشمند:
با گسترش پلاستیکی به نام پی وی سی ( PVC ) در دهه ۱۹۵۰ (میلادی) به علت مقرون به صرفه بودن و مقاوم تر بودن نسبت به کاغذ خیلی سریع جایگزین مواد تولید کارت شد. نخستین کارت پرداخت در سال ۱۹۵۰ توسط Diners Club به صورت محدود برای اعضای ویژه ساخته شد تا به جای پول نقد از آن استفاده نمایند. در ادامه رستوران‌ها و هتل‌ها اقدام به استفاده از این نوع کارت‌ها کردند به خاطر همین در آن دوره از آنها به عنوان کارت سفر و سرگرمی یاد می‌شد.
با ورود شرکت‌هایی همچون ویزا کارت و مسترکارت باعث گسترش هرچه بیشتر پول در قالب کارت‌های اعتباری شد. در ابتدا، کاربرد این کارت‌ها بسیار ساده بود. از آنها به عنوان وسیلهای مقاوم در برابر نفوذ برای ذخیره‌سازی اطلاعات استفاده می‌شد. در کارت‌های نسل اول اعتبار سنجی آنها از طریق ویژگی‌های ظاهری امکان‌پذیر بود.
نخستین پیشرفت در این کارت‌ها با اضافه شدن نوار مغناطیسی ذخیره اطلاعات پدید آمد. در سال ۱۹۷۰ و با پیشرفت چشمگیر در ریزپردازنده‌ها و ترکیب آنها با حافظه‌های غیرفعال این امکام به وجود آمد تا از آنها در کارت‌های هوشمند استفاده شود.
سرانجام در سال ۱۹۸۴ شرکت مخابراتی فرانسه با موفقیت نخستین کارت تلفن را عرضه کرد تا در عمل نیز این نوع کارت کارایی خود را به اثبات برساند.