نابینایی ، اختلال در یکی از حس های اصلی انسان میباشد. این اختلال در بین مردم دنیا وجود دارد که گاهی بر اثر مورادی از قبیل : ارثی ، مادرزاد، بیماری و یا حادثه رخ میدهد .
اما سوال اینجاست که :
کسی که دچار این اختلال میشود ، باید به زندگی خود پایان دهد؟
صد در صد جواب سوال این است که نه ، انسان با امید زنده هست .
بسیاری از نابینایان در عرصه های هنری متفاوتی درخشان هستند .
مانند:
محمد غفاری
معروف به کمال الملک که بر اثر یک حادثه از یک چشم نابینا شدم اما تا آخر عمر به نقاشی ادامه داد.
علی جعفریان
زاده اراک بود که در سن 12 سالگی بر اثر حادثه ای بینایی خود را کامل از دست داد و به آموزش موسیقی پرداخت و در کار خود بسیار درخشان بود.
پت اکرت
نابینایی شگفت انگیز که عکاسی را به عنوان شغل محبوبش معرفی کرد. او پس از یک بیماری سرطانی در جوانی ، بینایی اش را از دست داد. او پس از نابینایی به سمت عکاسی رفت ودر کار خود موفق بوده است.
بر اساس داستان های کوتاهی که از چند نابینای شگفت انگیز گفتیم ، درک بهتری از این قضیه میبریم که معلولیت نمیتواند زندگی را برای فردی تمام شده کند.
یک نابینا میتواند هرکاری را به رحتی انجام دهد و زندگی کند. حتی ورزش کردن میتواند روحیه یک فرد نابینا را تازگی ببخشد.
در زیر ورزش معروف برای نابینایان را معرفی میکنیم
.
• گلبال
یک ورزش مخصوص نابینایان میباشد. این ورزش توسط دو فرد با نام های " لورنتسین " و " سیپ رایندله " طراحی شد. این ورزش برای سربازان نابینا در جنگ جهانی دوم ابداع شد و در سال 1976 در بازیهای المپیکی شرکت داده شد.
بازی گلبال در دو نیمه ده دقیقه ای اجرا میشود ، چشمان همه بازیکنان بسته است و هر تیم 3 بازیکن حاضر در زمین دارد که نزدیک به دروازه مستقر هستند و باید سعی داشته باشند که توپ را با دست به درون دروازه حریف بیندازند.
• شودان
این ورزش مخصوص نابینایان و معلولان بینایی میباشد. ورزش شودان میتواند جایگزین هاکی روی میز و یا تنیس روی میز در جامعه نابینایان باشد.
ورزش شودان به سرعت در جهان گسترش پیدا کرد ، طوریکه بازیکنان بینا هم ترغیب به انجام این ورزش شدند ، با این تفاوت که به ورزشکاران بینا اجازه ی حضور در بازیهای المپیکی را نمیدادند.
• توربال
این ورزش جزو دسته ورزشهای " هندبالیست " میباشد . این ورزش مانند ورزش گلبال هم دارای 3 شرکت کننده می باشد که در مقابل هم قرار میگیرند .
ورزش های مخصوص نابینایان میتواند شرایط مناسبی را ایجاد کند تا رشد طبیعی و توانایی حرکتی کودکان نابینا و کم بینا در سنین کودکی و قبل از مراحل دبستان ایجاد کند.
شرایطی که یک فرد نابینا بتواند ، اطمینان خود را از محیط دریافت کند و بتواند حرکات مستقلی را انجام دهد و در برابر محیط از حداکثر توانایی های خود استفاده کند.