بازی گلف یعنی : پرتاب یک توپ از نقطه نخست بازی به درون یک سوراخ است که به وسیله یک یا چند ضربه پیاپی و بر طبق قانون های ویژه ای صورت گرفته باشد.
بازی گلف را میتوان به طور فردی یا گروهی در فضای آزاد به وسیله چوبهای گوناگون به ویژه توپ گلف انجام داد.
تاریخچه ورزش گلف
گلف را میتوان خواستگاه اسکاتلند معرفی کرد ، زیرا آنها به این ورزش علاقه بسیاری داشتند و حتی برای انجام آن باشگاه هم داشتند.
اولین نشانه پیدایش ورزش گلف در زمان شاه جیمز دوم بود. شاه جیمز ورزش فوتبال را ممنوع اعلام کرده بود ، زیرا بر این اصل معتقد بودند که ورزش هایی چون فوتبال ، ارتش را از آمادگی جسمانی دور میکند.
اولین باشگاه مخصوص گلف ، در سال 1754 در " سنت اندروز " اسکاتلند تاسیس و در ایران در سال 1924 گلف ترویج پیدا کرد.
اسکاتلندی ها در تمام دوران ها تاکیید بر این داشتند ، که ورزش گلف از کشور آنها رواج پیدا کرده ، اما شواهدی وجود دارد که در کشور فرانسه ، آلمان ، هلند و بلژیک بازی به نام توپ و چمن وجود داشت.
گلف از گویش محلی و قدیمی برگرفته شده است. گلف از دو کلمه قدیمی اسکاتلندی " glove و goff " ساخته شده است و به مرور زمانبه صورت " kolf " در آمد که از کلمه " club " برگرفته شده بود.
تاریخچه ورزش گلف در ایران
نخستین زمین گلف کشور در شهر مسجد سلیمان توسط انگلیسی ها بنا شد که برای پرسنل خود ترتیب داده بودند. سپس انگلیسی ها با خروج از ایران ، زمین را واگذار کرده و اولین زمین چمن گلف کشور ایران در " محمود ثامن " احداث شد.
در ایران گلف به طور رسمی فدراسیون نداشت و سپس بعد از سال 1374 فدراسیون گلف تشکیل شد و از سال 83 " عیسی اسحاقی " ریاست آن را بر عهده گرفت.
حدود 200 گلف باز در سال 1383 مشغول به انجام بازی شدند و در حال حاضر 15 هزار نفر بازیکن گلف در حال اجرای آن میباشند.
گلف به 3 دسته تقسیم میشود
«بک سوئینگ» یا عقب بردن کلاپ
2- «بک سوئینگ» یا بالابردن کلاپ
3- «دان سوئینگ» پائین آوردن کلاپ
و اتمام ضربات فلات روپ گفته می شود
ویژگی ورزش گلف
• بازی گلف در فضای باز و عموماً در بین درختان و چمنزارها با پستی و بلندی های طبیعی انجام می شود که این امر باعث آسایش و آرامش درونی فرد می گردد.
• وجود حداکثر اکسیژن و نور طبیعی در محل بازی گلف به ارگانیسم بدن این اجازه را می دهد که کلیه دستگاه های حیاتی به خوبی انجام وظیفه نموده و در این حالت طبیعتاً قدرت اندیشه و تصمیم گیری به مراتب بیشتر از زمان ها و مکان های دیگر است.
• امکان انجام این ورزش از سنین کودکی تا کهنسالی وجود دارد، هر چند که تحرک لازمه جوانی است مع الوصف قابلیت استمرار و تکرار مداوم و آهسته این ورزش آمادگی جسمانی را تا سنین بالا حفظ می نماید.
• گلف فعالیتی بسیار مناسب برای کهنسالان می باشد زیرا روند اجرا و انجام این ورزش عاری از حرکات تند وفشارهای نامنظم بر اندامها و عضلات بر خلاف ورزشهای دیگر می باشد.
• مسافت طی شده در ورزش گلف حدود 8 کیلومتر با زمان متوسط 3 الی 4 ساعت است که این حجم فعالیت با توجه به زمان آن فعالیتی ایده آل برای افراد مسن می باشد.
• طی مسیر در ورزش گلف همراه با انگیزه و هدف است از این رو ورزشکار گلف باز همواره انگیزه ای تازه برای طی مسیر دارد و به همین دلیل احساس خستگی و بی حوصلگی نمی کند.
• بازی گلف موجب افزایش کیفی دقت و مهارت می شود، بطوریکه پس از زدن ضربه، بازیکن مسیر توپ را ردیابی نموده و نقطه فرود آن را دقیقاً زیر نظر می گیرد، این عامل موجب تقویت زاویه دید، تشخیص دقیق جهت حرکت و قوه بینایی بازیکن می شود.
• زدن ضربه مطلوب در ورزش گلف نیاز شدید به هماهنگی عصبی و عضلانی همراه با تمرکز مطلوب دارد.
• طی مسیرهای متفاوت و زدن ضربات مختلف در گلف موجب اصلاح ناهنجاری های ذهنی، پراکندگی فکری و عدم تمرکز موجود در افراد مبتلا به است. به این جهت این ورزش خاصیت درمانی نیز دارد، ضمن اینکه یک گلف باز در نهایت به فردی پر حوصله و با صبر واستقامت تبدیل خواهد شد که از تصمیم گیریهای عجولانه خودداری می نماید و شاید به این دلیل است که ورزش گلف مورد علاقه سیاستمداران و دیپلمات ها می باشد.