تاریخچه ورزش کاراته
کاراته به زبان ژاپنی به معنی هنر مبارزه با دستهای خالی می باشد و یکی از رشته های رزمی استاین رشته از ترکیب روش های جنگی بومی و محلی منطقه ای به نام (جزایر اوکیناوی ژاپن ) پدید امده است.
کاراته یک ورزش رزمی مبتنی بر ضربه زدن می باشد که از حرکات و ضرباتی مانند مشت،لگد،زانو،ارنج و تکنیک های دست تشکیل میشود.
تکامل این ورزش تا سده نوزدهم در جزایر ریوکیوبیش از ان که به قلمرو ژاپن ملحق شود اتفاق افتاد.
کاراته را میتوان یک نبرد یا جنگ رزمی توصیف کرد که تمام عمر طول میکشد و موفقیت این ورزش تنها از مسیر خویشتن داری،تمرین سخت و ابتکار خلافانه میسر است.
برای برخی از هنرجویان ،کاراته یک تمرین عمیق فلسفی است زیرا کاراته به اموزش اصول اخلاقی می پردازد و میتواند جنبه معنوی برای پیروان ان داشته باشد.
کاراته دارای قدمتی دوهزار ساله میباشد و یکی از اولین استادان اولیه و مبتدی کاران این ورزش (بودی دارما ) میباشد که حدود 525 سال قبل از میلاد مسیح می زیست.
تعریف اصلی کاراته :
به طور کل کاراته را می توان یک ورزش دفاع بدون اسلحه نیز تعریف کرد و این ورزش باعث میشود تا تمام اعضای بدن فرد برای مواجهه با افراد متخاصم امادگی لازم را داشته باشد.
تمرینات مرتبط به کاراته به سه دسته تقسیم میشوند:
1.کیهون (kihon)
به تمرینات مواجهه با ضربات ،سخت ایتادن، مشت زدن ،ضربات پا ودست و نحوه حمله گفته میشود.
2.کاتا (kata)
به شبیه سازی حرکاتی از پیش تعیین شده در موقعیت های رزمی گفته میشود.
3.کومیته (kumite)
به نوعی مسابقه جنگی گفته میشود.
در هر کدام از این دسته بندی ها ،دستورات و قوانین اموزشی داده میشود که تکنیک ها به صورت خودکار به بخشی از حرکات بدن تبدیل شود.
با پیشرفت روز به روز هنرجویان وضعیت بدن نیز رو به رشد حرکت میکند چراکه استقامت بیشتر نیازمند تمرینات پیشرفته می باشد.
پیشرفت هنرجویان در این رشته با به دست اوردن کمربندهای رنگی مشخص میشود.با تلاش برای کسب کمربند سیاه ،تکنیک ،استقامت،سرعت و هماهنگی بدن هم به دلیل تمرینات قدرتی کاراته رشد می کند.
در اخر اگر به دنبال ورزشی هیجان انگیز ،قدرتی و در عین حال رزمی می باشید، کاراته یکی از بهترین گزینه ها برای شماست.