شاید براب شما پیش بیاید که در مکان های عمومی ، خجالتی باشد و نتوانید با دیگران به راحتی ارتباط برقرار کنید. اکثر ما در موقعیت های متعدد این حس را تجربه میکنیم و پیشامد های خوبی برای انسان ندارد.
ریشه خجالتی بودن در کودکی ماست و محیط پیرامون ما تاثیر بسیاری بر رفتارهای آینده ما دارد. اگر در کودکی همیشه در خانه بودید و در جمع ها مورد سرزنش از سوی پدر و مادر خود قرار میگرفتید و مدام ناتوانی های شما را به رختان میکشیدند ، شما یک فرد منزوی و خجالتی هستید.
راه حل هایی برای رهایی از خجالتی بودن
1. چالش هایی برای خودتان در نظر بگیرید
برای مثال دفتری آماده کنید و هر زمانی که احساس خجالت کردید یک جمله در آن بنویسید که " من فرد اجتماعی هستم و در جامعه به بهترین شکل حضور پیدا میکنم "
در مکان های شلوغ و مهمانی ها شرکت کنید و با اعتماد به نفس کامل در بحث ها شرکت کنید. فردی که با آن احساس راحت تری دارید را دعوت به ملاقات کنید و از او تعریف کنید.
2. حضور در کلاس های گفتگو
در کنفرانس ها شرکت کنید ، سعی کنید در کنفرانس هایی که به موضوع آن علاقه مند هستید شرکت کنید. از مسائل جزئی کوچک شروع کنید و سعی به صحبت کردن در جمع کنید.
به چشمان کسی زل نزنید و آرام آرام صحبت کنید . قبل از صحبت چند نفس عمیق بکشید و با خود تکرار کنید که " یک فرد قدرتمند در ارتباط هستم "
3. دلیل خجالتی بودن خود را پیدا کنید
به رفتارهای خود توجه کنید و دقت کنید که در کدام شرایط احساس خجالت بیشتری دارید. به افرادی که در اطرافتان هستند دقت کنید . از کدام فرد دوری میکنید و چه کسی برایتان جذاب است و دوست دارید وقت خود را با آن بگذرانید.
درکدام محیط احساس آرامش دارید و در کدام محیط احساس نا امنی دارید؟
برای مدتی به تمام این مسائل دقت کنید تا ریشه خجالتی بودن خود را کشف کنید.
علائم یک فرد خجالتی بودن
• دوری از روابط اجتماعی و حضور در اجتماع
• به طور مداوم مضطرب و نگران
• اعتماد به نفس پایین
• عدم بروز احساسات
• ترس از مورد تمسخر قرار گرفتن
• نادیده گرفتن حقوق
علت منزوی شدن
• مشکلات خانوادگی
• محیط پیرامون
• شیوه تربیتی مستبدانه
• خجالتی بودن
• عدم اعتماد بع نفس
خجالتی بودن در حالی اختلال محسوب می شود که هم مانع پیشرفت فرد شود و هم او را ناراضی کند. در غیر این صورت در کشورهای شرقی و از جمله جامعه ما درجاتی از خجالتی بودن پسندیده است به عنوان مثال اینکه در جوامع غربی تماس چشمی مستقیم تشویق می شود در حالی که در جوامع شرقی این نوع نگاه گاهی بی ادبی محسوب می شود و با توجه به فرهنگ متفاوت است.