پیدایش اینترنت به دهه ۶۰ برمی گردد؛ یعنی زمانی که دولت ایالات متحده بر اساس طرحی موسوم به «Arpa» مخفف (آژانس تحقیق پروژه های پیشرفته) که هدفش تقویت کارکردهای دفاعی بود، این طرح را به اجرا گذاشت.
در آن زمان، چیزی به اسم کامپیوتر شخصی وجود نداشت و صرفاً سازمان های بزرگ، دانشگاه ها و مراکز دولتی بودند که از سیستم های کامپیوتری بزرگ موسوم به MainFrame استفاده می کردند که هر کدامش اطلاعات خاصی را ذخیره کرده بود و در صورت نیاز، با یکدیگر اتصال برقرار و اطلاعات را بین همدیگر منتقل می کردند یا در صورت ایجاد بستر مناسب، اطلاعات را در حالت اشتراک قرار می دادند.
در همان دوران، سیستم هایی به وجود آمده بودند که امکان ارتباط بین کامپیوترهای یک سازمان را فراهم می کردند، به طوری که کامپیوترهای موجود در بخش ها یا طبقات مختلف با یکدیگر تبادل اطلاعات می کردند و امکان ارسال نامه بین بخش های مختلف سازمان، فراهم می شد. این همان چیزی است که امروزه به آن، سیستم ارسال نامه با پست الکترونیک یا ای میل می گویند.
اما برای برقراری اتصال بین این شبکه های کوچک و پراکنده که هر کدام به روش ها و بر مبنای استانداردهای خودشان کار می کردند، استانداردهای جدید و مشخصی توسط کارشناسان وضع شد که همان پروتکل ها هستند.
نگاهی به تاریخچه اینترنت در ایران:
سال 1371:در این سال تنها تعداد کمی از دانشگاه های ایران توانستند به اینترنت مجهز شوند از جمله این دانشگاه ها می توان دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان را نام برد که توشط مرکز تحقیقات فیزیک نظری و از طریق پروتکل uucp به اینترنت وصل شدند.
سال ۱۳۷۲: در این سال، ایران رسماً به شبکه جهانی اینترنت پیوست. اولین رایانه ای که در ایران به اینترنت متصل شد، رایانه مرکز تحقیقات فیزیک نظری بود و هم اکنون نیز این مرکز یکی از مرکزهای اصلی خدمات اینترنت در ایران است. مركز تحقیقات فیزیك نظری و ریاضیات، به عنوان تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو .irدر ایران به رسمیت شناخته می شود. این قلمرو، مشخصه تعیین شده برای هویت ایران در فضای اینترنت است.
سال ۱۳۷۳: در این سال، مؤسسه ندا رایانه تأسیس شد. این مؤسسه در عرض یك سال، اولین وب سایت ایرانی را راه اندازی کرد. همچنین، این مؤسسه روزنامه «همشهری» را به زبان فارسی در اینترنت منتشر کرد كه اولین روزنامه رسمی ایرانی در وب لقب گرفت. در همین سال، به دنبال اتصال به اینترنت از طریق ماهواره كانادایی كدویژن (Cadvision)، مؤسسه ندا رایانه فعالیت بازرگانی خود را به عنوان اولین شركت خدمات سرویس اینترنتی (ISP) آغاز كرد.
سال ۱۳۷۴: در این سال، مجلس ایران تأسیس شركت «امور ارتباطات دیتا» تحت نظر شركت مخابرات ایران را تصویب کرد و مسؤولیت توسعه خدمات دیتا در سطح كشور را به طور انحصاری در اختیار آن شركت قرار داد.