مصریان برای ساخت لوازم آرایشی از رنگ گیاهان استفاده میکردند. در میان رومیان و یونانیان 2000 سال پیش از میلاد مسیح ، چهره هایی با رنگ پوست سفید در میان مردم بسیار رایج بو که نشانه ی ثروتمندان آن دوره بوده است.
مردم عادی برای تقلید از ثروتمندان از گچ برای روشن کردن پوست خود استفاده میکردند. کم کم سفید آب را با مواد مرگباری چون سرکه و سرب مخلوط میکردند که بسیار خطرناک بود .
خطرناک تر از آن این بود که زنان برای داشتن صورت سفید و رنگ پریده خونشان را میگرفتند. خیلی از افراد هم از سفیده تخم مرغ استفاده میکردند و این داستان تا دوران ملکه الیزابت ادامه داشت.
ملکه ویکتوریا در قرن هجدهم و نوزدهم آرایش کردن را ممنوع کرد و تنها زنان بی بند و بار اجازه آرایش کردن داشتند و بعد ها اجازه آرایش کردن به بازیگرها هم داده شد.
شخصی به نام " کارل بایرن " توانست ماده ای کشف کند که نزدیک به کرم پودر های امروزی بود و پس از مدتی محبوبیت بسیاری بین بازیگران پیدا کرد و " کارل " شروع به فروش عمده محصول خود کرد و تا سال 1914 فروش بسیار خوبی داشت.
کرم پودر را چه کسی اختراع کرد؟
در دهه 1930 فیلم های رنگی ساخته شد. " مکس فاکتور " بنیانگذار صنعت آرایشی هالیوود از اینکه پوست بازیگران در فیلم ها رنگ نارنجی داشت ناراضی بود و پودر جدیدی به نام پنکک ساخت.
اولین کرم پودر از پودر تالک ساخته شد که با خیس کردن اسفنج میتوانستند از آن استفاده کنند. این کرم پودر نقص های صورت را پوشش میداده و بسیار سبک بوده است.
خصوصیات یک کرم پودر خوب چیست؟
- پوشانندگی قوی
- کرم پودر سبک برای مصرف روزانه
- رنگ طبیعی
- برند معتبر
- ماندگاری بالا
- ضد حساسیت
- پیشگیری از ایجاد چین و چروک
کرم‌پودرهای آرایشی یکی از بخش‌های مهمی است که در هر آرایش باید به آن توجه کرد. با این وجود هیچ‌گاه نمی‌توانید انتظار داشته باشید که یک کرم‌پودر آرایشی سنگین، بتواند نیاز شما را در مورد استفاده‌ی روزمره پاسخ بدهد. اگر به دنبال یک انتخاب بهتر هستید، بد نیست به سراغ کرم پودر خوب برای مصرف روزانه خود بروید. کرم‌پودری که سبک باشد، پوشانندگی و دوام مورد نیاز را داشته باشد