معرفی ورزش هیجانی لوژسواری


 لوژسواری یک رشته ورزشی زمستانی و المپیکی می باشد که با استفاده از یک سورتمه کوچک که معمولا یک یا دو نفر را را حمل می کند انجام می گیرد. لژ سوار معمولا به صورت خوابیده روی سورتمه قرار گرفته و وزن خود را به عقب وارد می کند. 
سرعت حرکت لوژ سوار در حین لژ سواری به ۱۴۰ کیلومتر در ساعت نیز می رسد که همین قضیه سبب هیجان انگیز بودن و پر خطر بودن این رشته ورزشی می باشد. حال که متوجه شدید لوژ سواری چیست بد نیست با انواع ماده های این رشته ورزشی و خطرات آن نیز آشنا شوید.
برای لژسواری از مسیرهای طبیعی از جاده ها و مسیرهای کوهستانی استفاده می شود. جاهای مصنوعی و دست ساز مجاز نیستند. مسیر باید افقی باشد. آنها به طور طبیعی یخ زده اند. در طول مسیر می توانند از عمل ترمز و فرمان استفاده کنند. البته خود سورتمه ترمز و فرمان ندارد باید از دست و پاهای خود برای تغییر مسیر و یا ترمز استفاده کنند. ورزشکاران از میکس فرمان استفاده می کنند، دست خود را بیرون آورده و از پاهای خود استفاده می کنند تا از جاهای امن عبور کنند. ترمز اغلب در جلوی منحنی ها لازم است و با استفاده از صفحه های فلزی ساخته شده در کف کفش انجام می شود.
وزن سورتمه های یک نفره در این ورزش، ۲۱ تا ۲۵ کیلوگرم است.
وزن سورتمه های دو نفره، ۲۵ تا ۳۰ کیلوگرم میباشد.
ورزشکاران در حالت صاف و آیرودینامیکی روی سورتمه سوار می شوند و سر خود را پایین نگه می دارند تا مقاومت هوا را به حداقل برساند. آنها با اعمال فشار بر بدن سمت راست به نوبه خود به سمت چپ، فشار بر سمت چپ به سمت راست می چرخند، سورتمه را به طور عمده با وزن بدن خود هدایت می کنند. با تغییر وزن بدن چرخاندن شانه ها، ترکیب دقیقی صورت می گیرد. دسته هایی برای تنظیمات جزئی نیز وجود دارد. یک لوگر موفق در هنگام حرکت با سرعت زیاد، تمرکز و آرامش کامل را روی سورتمه میگذارد.

از گذشته تا به امروز
ورزش لوژ سواری در دهه ۱۸۷۰ میلادی با انجام اولین مسابقه و به صورت رسمی شروع شد.
سوئیس و کانادا به ویژه در ایالت ونکوور، دو کشوری هستند؛ که بیشترین تعدادِ ورزشکار را در این رشته دارند.
بیشترِ مسابقات نیز در این دو کشور انجام میشود.
ورزش بابسلد یا سورتمه سُری، نوعی ورزش زمستانی است؛ که به وسیله یک سورتمه مخصوصِ بزرگِ دونفره یا چهار نفره، انجام میشود.
این فعالیت، در یک پیستِ مارپیچ، مثل ورزش لوژسواری و اسکلتون، صورت میگیرد.
مسابقاتِ این ورزش برای اولین بار در سال ۱۸۷۰ و در کشور سوئیس برگزار شد.
قوانین بازی
در ورزش لوژ سواری ، پاهای ورزشکاران، باید جلوتر از بالا تنه قرار گیرد.
سرعتِ آنها به حدود ۱۳۰ تا ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت میرسد.
درهمه مسابقات، به جز مسابقه امدادی، شرکت کنندگان، ۴ بار رکورد گیری کرده و نتایج ثبت میشود.
ورزش لوژ سواری در میان ورزشهای مشابه، سختترین قانونِ زمان گیری را به خود اختصاص داده است.
در این ورزش، زمانگیری با دقت هزارمِ ثانیه انجام میشود.
خطرات لژ سواری چیست ؟
مانند بسیاری از ورزش های زمستانی، لژ سواری نیز خطراتی  دارد. اگرچه بیشتر صدمات حین لژ سواری شامل ضربات، کبودی ها و کوفتگی ها می شود اما گاهی ممکن است فرد دچار انواع شکستگی ها و یا حتی ضربه مغزی نیز گردد. در گذشته نیز مواردی از مرگ لژ سواران در اثر ضربات شدید وارده به سر و ضایعات مغزی نیز مشاهده شده است.
انواع ماده های لژسواری
شش رشته لژسواری به صورت کلی وجود دارد:
•    تک نفره مردان
•    دونفره مردان
•    تک نفره زنان
•    دونفره زنان
•    تیمی زنان
•    تیمی مردان
این رشته در چندین رده سنی مختلف و در رده های نوجوانان، جوانان و بزرگسالان برگذار می شود.