پر سیاوشان معمولاً در نقاط مرطوب، اماکن سایه دار و کم نور رشد میکند. این گیاه در نواحی مدیترانه، اروپای مرکزی و جنوبی، آمریکا و ایران میروید . برگ‌های آن شبیه برگ گشنیز بده و دارای دم‌برگ‌های بسیار نازک و دراز، شبیه مو می‌باشد.
پرسیاوشان دارای ریزومی خزنده است که ریشه‌هایی باریک از آن خارج می‌شود. برگ‌های این گیاه استفاده طبّی دارد.
پرسیاوشان :
طبع : معتدل
خواص
• درمان کننده بیماری های ریوی است.
• اخلاط سینه را نرم کرده و دفع می کند.
• اگر چند قطره از دم کرده آن را در داخل بینی بچکانید گریپ را از بین برده و بینی را باز می کند.
• صفرا و بلغم را از معده و روده بر طرف می کند.
• کرم را از بین می برد.
• ادرار آور است .
• عادت ماهیانه را باز می کند.
• برای رفع تنگی نفس بچه ها بسیار مفید است.
• اسهال را برطرف می کند.
• تب بر است.
• در معالجه یرقان موثر است.
• سنگ مثانه را دفع می کند.
• برای تقویت مو و رشد موها ، برگ تازه پر سیاوشان را به صورت پماد در آورده و روی سر بمالید. " از دم کرده آن نیز میتوان استفاده کرد"
• عرق آور است.
• در درمان برونشیت موثر است .
• در هنگام زکام و سرماخوردگی از بخور پر سیاوشان استفاده کنید.
• اگر پماد و یا دم کرده آن را به سر بمالید شوره سر را برطرف می کند.
• طحال و کلیه را تقویت می کند.
موارد منع مصرف
• مصرف بیش از اندازه پرسیاوشان باعث استفراغ می شود.
• از جوشانده این گیاه به طور مداوم استفاده نکنید برای این کار می توانید 10 روز از آن استفاده کنید و 5 روز فاصله بگذارید و مجدد آن را مصرف کنید.
• استفاده از گیاهان دارویی ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند از این رو با مشاهده هر نوع عارضه ای ، فورا پزشک خود را مطلع سازید.
• تنها یک فنجان از این جوشانده را در روز بنوشید مگر در مواقع بیماری های حاد مانند سرماخوردگی حاد یا آنفولانزا ، سه فنجان در روز به مدت 4 روز مجاز است.