لامپ ها که امروزه بخش جدایی ناپذیری از زندگی ما شده اند، ابتدا در سال ۱۸۷۹ میلادی اختراع شدند. اولین لامپ را فردی به نام توماس آلوا ادیسون (Thomas Alva Edison) اختراع کرد. ادیسون تنها فردی نبود که روی اختراع لامپ کار میکرد. دانشمندان زیادی برای اختراع لامپ فعالیت می‌کردند که تلاش آنها در مسیر اختراع لامپ و تاریخچه لامپ قابل توجه بوده است.
مواد اولیه ایی که ادیسون در لامپ خود استفاده کرد، در تجاری سازی این لامپ بسیار به او کمک کرد به طوری که طول عمر لامپها بیشتر شد و نور دهی آن ها نیز بطور چشمگیری بهبود یافت. دلیل این امر هم به استفاده از خلاء بیشتر که باعث مقاومت بالاتر می شد و البته استفاده از سیم های رشته ایی بهتر داشت.
توماس ادیسون تحقیقات و آزمایشات خود را در راستای تولید و اختراع کامل لامپ های حباب در سال ۱۸۷۸ شروع کرد اما در همان سال شکست خورد. اما شکست های فراوان وی را نتوانست از ادامه این مسیر باز دارد. وی رشته های گوناگون و با شکل های و جنس های متفاوتی را در لامپ ها آزمایش می کرد اما به نتیجه ای نرسید. تا اینکه وی توانست با استفاده از رشته های با جنس بامبو که کربنیزه شده بودند، لامپی جدید را اختراع نماید. که این لامپ طول عمر بیشتر (حدود ۱۲۰۰ ساعت ) داشت. این لامپ توسط توماس ادیسون تجاری سازی شد و در سال ۱۸۸۰ به بازار عرضه شد
اختراع لامپ توسط دانشمندان زیادی مورد بررسی قرار گرفته تا در نهایت به دست ادیسون تکمیل و اختراع و تجاری سازی شد این لامپ ها بسیار پر مصرف بوده و طول عمر کمی نیز داشت و هزینه ساخت زیادی نیاز داشتند .
نور این لامپ ها، در واقع مقاومت رشته سیمی که در اثر عبور جریان برق در فضای نسبتا خلاء وار داخل شیشه ایجاد می شد ، می باشد
مواد اولیه ایی که ادیسون استفاده کرد بسیار در تجاری سازی این لامپ به او کمک نمود به طوری که طول عمر لامپها بیشتر شد و نور دهی انهارا نیز بهتر گشت و دلیل آن هم به استفاده از خلاء بیشتر که باعث مقاومت بالاتر می شد و البته استفاده از سیم های رشته ایی بهتر نیز اثر زیادی در عمر این لامپها داشت .
در کل لامپ های رشته ای و حبابی مصرف زیادی و نور غیر یکنواختی داشتند، با پیشرفت تکنولوژی امروزه تقریبا استفاده از این لامپ ها منسوخ شده و استفاده از لامپ های LEDرواج یافته است