با دخترم چطور و از چه زمانی در مورد بلوغ صحبت کنم؟!
گوش به زنگ باشید.
حواس تان به نشانه ها باشد، بخصوص در رفتارها و صحبت ها. ممکن است فرزند شما خیلی قبل تر از آنکه شما پیش بینی کنید، در بیرون از خانه یا در مدرسه یا توسط تلویزیون و اینترنت، با اطلاعاتی مواجه شود که علامت سوال هایی در ذهن او ایجاد کند. در هر سنی که هست، متناسب با سنی که دارد در مورد موضوع با او صحبت کنید. فکر نکنید همین که بگویید «این حرف ها برای تو زوده»، یا «بدو برو بخواب نشنوم دیگه از این حرف ها بزنی» یا «باشه به موقعش خودت می فهمی»، او دیگر در مورد این موضوع فکر یا کنجکاوی نخواهد کرد، بلکه فقط شما را در جریان نخواهد گذاشت.
از سخت ترین قسمت هایی که باید برای دختران توضیح بدهید، بدون اینکه نگران شود و بترسد یا احساس بدی به او دست بدهد، عادت ماهانه است اما سختی آن نباید باعث شود که از آن فرار کنید. فکر کنید فرزندتان قبل از اینکه با او حرف بزنید، از طریق دوستانش اطلاعات غلطی در این باره بگیرد یا اینکه برای خودش اتفاق بیفتد، چه حالی خواهد داشت؟! پس، کم کم او را آماده کنید.
در چه سنی باید با دختران در رابطه با عادات ماهانه صحبت کرد؟
دختران در حدود 8 سالگی باید اطلاعاتی در رابطه با عادات ماهانه و قاعدگی داشته باشند.تحولی که برای دختران بسیار پر منفعت است.اطلاعات در رابطه با عادات ماهانه ممکن است در مدرسه ارائه شود و کتاب های آموزشی در این زمینه نیز میتواند بسیار مفید باشد. بسیاری از مامان ها تجربیات شخصی خودشان را با دخترانشان به اشتراک می گذارند مثلا اینکه عادات ماهانه شان اولین بار کی شروع شد و اینکه آن زمان چه احساسی داشتند و خیلی جیزهای دیگری که میتواند به فرزندشان بفهماند که خیلی مسئله خاصی نیست که بخواهند نگران آن باشند و بعد از مدتی برایشان عادی خواهد شد.
در مورد واقعیت ها حرف بزنید.
در مورد ساختمان بدن یک زن، با او حرف بزنید. بگویید که او هم مثل شما روزی مادر می شود و بدنش از حالا که دارد بالغ می شود، خودش را برای آن زمان آماده می کند؛ مثل یک جور تمرین ماهیانه، تا وقتی که واقعا مادر می شود، بسته به سنی که دارد و میزان اطلاعاتی که دارد، می توانید این توضیح را مفصل تر ارائه دهید.
چگونه در رفتار با فرزندانمان بالغانه رفتار کنیم؟
اگر فرزند شما دیر به منزل می‌رسد، نیاز نیست با در نظر گرفتن بدترین حالت ممکن، اقدام به رفتاری توأم با خشونت کنید! بلکه علت را جویا شوید. هر عملی که از کودک شما سر می‌زند، حتما علتی دارد و شما به عنوان یک پدر یا مادر، باید چنان با فرزند خود دوست باشید که او بتواند به راحتی دغدغه‌اش را با شما در میان بگذارد. در بسیاری موارد، موضوع آن‌قدرها هم پیچیده نیست و ممکن است دیر رسیدن فرزند شما، ناشی از نبود وسیله‌ی نقلیه مناسب باشد!
اگر فرزندتان عمل اشتباهی را انجام داده، باید ابتدا به بررسی علت‌ها پرداخت و سپس در این رابطه تصمیم‌گیری کنید.
هر انسانی دارای استعدادهای متفاوتی است، اما والدین بسیاری هستند که بر اساس علاقه و احساسات خود، فرزندشان را به سمت اهدافی سوق می دهند که شاید مورد پسند کودک نباشد و یا اصلا استعدادی در آن زمینه نداشته باشد، سپس بدون در نظر گرفتن توانایی‌های فرزندانشان، با مشاهده‌ی کوچکترین ضعفی در آنها، رفتار پرخاشگرانه بروز می‌دهند و طبیعی است که کودک در این راه، با شکست مواجه خواهد شد.
گاهی دیده می‌شود، والدین بی‌توجهی را بهترین راه مخالفت با خواسته‌های کودک خود می‌دانند. در موارد این چنینی، به سادگی می‌توان با راهکارهایی همچون صحبت کردن یا پرت کردن حواس کودک، او را از خواسته اش منصرف کرد.
اگر با هر کار اشتباهی کودک را تهدید به ترک کردن خانه می‌کنید و یا به او می‌گویید دیگر او را دوست ندارید، رفتاری بسیار بچگانه و ناپخته از خود بروز داده‌اید. خانه و خانواده باید تنها مأمن و پناهگاه کودک باشد و اگر شما کودک را از این پناهگاه طرد کنید، در واقع او را به سمت مسیری اشتباه و خطرناک هدایت کرده‌اید؛ مسیری که با معضلات و نابهنجاری‌های اجتماعی همراه است.