متاسفانه اضطراب و استرس که بعضا از آن به عنوان بیماری قرن حاضر یاد می‌کنند،‌ کودک و بزرگسال نمی‌شناسد و همه افراد به یک اندازه در معرض خطر درگیری با آن هستند 
بیشتر مردم با اضطراب و استرس در بزرگسالان به نوعی درگیر هستند. اما واقعیت این است که کودکان و بزرگسالان به یک اندازه مستعد ابتلا به عارضه اضطراب و استرس هستند. علاوه بر این متخصصین معتقدند از آنجا که مردم گمان می‌کنند که نمی‌شود کودکان هم از اضطراب و استرس رنج ببرند، این اختلال در کودکان معمولا ناشناخته باقی می‌ماند. 
چطور باید اضطراب و استرس در کودکان را تشخیص دهیم؟ پاسخ این است که این کار فقط از عهده یک متخصص روانشناسی برمی‌آید. با وجود این بد نیست کمی در باره نشانه‌های این اختلال در کودکان آگاه باشیم. 
    اضطراب جدایی در کودکان 
اختلال اضطراب جدایی بیشتر بین خردسالان شایع است. این کودکان معمولا به کسی یا کسانی وابستگی‌های شدید داشته و حاضر نیستند که از آنها جدا شوند. و فکر جدا شدن از این افراد در کودک ایجاد استرس و نگرانی می‌کند. 
مثلا کودک خردسالی که به پدرش وابستگی خاصی دارد حتی خروج روزانه پدر از منزل برای رفتن به محل کار می‌تواند کودک را پریشان کند. این کودکان معمولا دچار نگرانی افراطی در مورد شرایط خود و افرادی که به آنها وابستگی دارند، می‌شوند. 
از نشانه‌های این نوع اضطراب می‌توان به دل درد، استفراغ، حالت تهوع، کابوس شبانه، سردرد، تعرق، سردرد و لرزش در اندام‌ها اشاره کرد. 
    اختلال وسواس ناشی از اجبار در کودکان 
کودکی که درگیر این نوع اختلال است، در شرایطی قرار دارد که از تحمیل عقاید و فشار برای انجام کارهایی خاص رنج می‌برد. به طوری که این عقاید تحمیلی و کارهایی که بالاجبار کودک وادار به انجام آنها می‌شود دنیای عادی و کودکانه وی را مختل می‌کند. این نوع اختلال از آنجا ناشی می‌شود که کودک نمی‌تواند این اجبارها را بپذیرد و آنها را بیهوده می‌داند. 
این کودکان هر کاری را ناخواسته بارها و بارها انجام می‌دهند. مثلا چندین بار دستان خود را می‌شویند یا هر چیزی را چند بار می‌شمارند. عملکرد این کودکان در مدرسه نیز ضعیف می‌شود. 
    اختلال اضطراب عمومی در کودکان 
کودکان مبتلا به اضطراب عمومی نگرانی معینی ندارند بلکه در مورد چیزهای مختلف و بسیاری دچار نگرانی هستند. این کودکان حتی در مورد مسایل کم اهمیت هم دچار اضطراب می‌شوند و نگرانی آنها طیف وسیعی از اتفاقات معمول و غیر معمول روزانه را در بر می‌گیرد. 
نشانه‌های این اضطراب در کودکان عبارت است از: پریشانی دایم، خستگی، بیخوابی، کج خلقی و پرخاشگری و عدم تمرکز. 
    کودکان درگیر اختلال واقعه آسیب زا 
کودکانی که با پشت سر گذاشتن واقعه‌ای ناگوار دچار اضطراب و استرس شده‌اند در این گروه قرار می‌گیرند. برای مثال کودکی که شاهد حادثه رانندگی وحشتناکی بوده می‌تواند مبتلا به این عارضه شده باشد. این کودکان اغلب سعی می‌کنند از کسانی یا جاهایی یا شرایط و چیزهایی که یادآور آن حادثه آسیب زا هستند دوری کند. 
از نشانه‌های این اختلال می‌شود پریشانی و اندوه، شکنندگی، ترس، ترش‌رویی، بیخوابی و کابوس شبانه را نام برد. 
    درمان اضطراب کودکان 
درمان اضطراب کودکان، بسته به نوع آن متفاوت است و نیاز به بررسی‌های دقیق از سوی متخصصین روان شناسی کودک دارد. در صورتی که مشکوک به استرس در کودک خود هستید حتما با افراد واجد صلاحیت و متخصص این رشته مشورت نمایید. اما نکته حایز اهمیت اینکه هیچگاه اجازه ندهید درگیری‌های روزمره، شما را از حال فرزندتان غافل کند.
بیقراری و اضطراب یکی از ارمغان‌های زندگی ماشینی و بلای قرن حاضر است که تقریبا همه افراد ، صرف نظر از سن، شرایط اقتصادی، اجتماعی و ... به نوعی با آن دست به گریبان هستند و فراگیری راه های مبارزه و غلبه بر آن از ضروریات است 
وقتی ذهن شما ازیک فکر به فکری دیگر در رفت و آمد است و به نظر می‌رسد که نمی‌توانید خود را ازاین بیقراری نجات داده و آرام کنید،هر نوع اقدام تسکین دهنده ولو کوچک می‌تواند در رسیدن به آرامش، مفید واقع شود. 
بیایید راههای ساده‌ای را بررسی کنیم که می‌توانند گامهایی در کسب آرامش به شمار آیند و بدون نیاز به مصرف داروهای مضر یا احیانا سیگار و دیگر چیزهایی که مردم بعضا به اشتباه، آرامش خود را از آنها می‌خواهند، می‌توانند آرامش را به ذهن و بدن شما بازگردانند. 
1 - بیرون بروید و یک چرخی بزنید 
بیرون رفتن از فضایی که در آن هستید و قدری پیاده‌روی، دوی آرام یا دوچرخه سواری زیر نور آفتاب می‌تواند شما را از فشار تنش خارج کرده و انرژی لازم برای شروع دوباره را به شما بدهد. هر نوع فعالیت فیزیکی موجب آزادسازی هورمون‌های آندروفین و سروتونین در بدن می‌شود. این هورمون‌ها واکنش شیمیایی طبیعی بدن هستند که کمک می‌کنند شما دوباره احیا شوید و باعث افزایش تمرکز و حافظه شده و حتی کمک می‌کنند تا خواب بهتری نیز داشته باشید. 
2 - رادیو را روشن کنید و به یک موزیک دلخواه‌ گوش کنید زیرا موسیقی غذای روح است 
تحقیقات مختلفی نشان داده است که گوش کردن به موسیقی در زمان اضطراب و استرس، می‌تواند به آرامش کمک کند. طبیعت موسیقی آرامش بخشی آن است. 
توجه داشته باشید که شکل پر هیجان آن می‌تواند دقیقا تاثیر عکس داشته و خود موجب ایجاد تنش و استرس شود. موزیک ملایم و متعالی، بهترین گزینه برای کسانی است که در جستجوی آرامش هستند. 
3 - چند دقیقه‌ای وقت بگذارید و یک دوش آب گرم خوب بگیرید 
بعد از یک روز آشفته، خود را به یک وان پر از آب گرم برسانید. مقداری روغن اسطوخودوس هم برای آزامش بیشتر به آن اضافه کنید و در آن بنشینید. آن قدر در وان بمانید تا به آرامش برسید. 
4 - تنفس عمیق تاثیر شگفت انگیزی دارد 
وقتی دچار استرس و اضطراب می‌شوید، نفس عمیق بکشید، هوا را داخل ریه خود نگه دارید و بعد با فشار تخلیه کنید. به این شکل اکسیژنی که به داخل بدن می‌کشید، تاثیری آرامش بخش بر بدن دارد، پس بنا بر این تکرار آن می‌توانید تاثیر خوبی بر رفع تنش داشته باشد. برای تاثیر بهتر و بیشتر تمرینات تمرکز و مدیتیشن را هم انجام دهید. خود را از فضا و مکان تنش‌دار دور کرده و مرتب نفس‌های عمیق بکشید. 
5 - با یک دوست مورد اعتماد یا یکی از اعضای خانواده صحبت کنید 
اضطراب‌ها و نگرانی‌های خود را با حرف زدن از سینه بیرون بریزید. اما به خاطر داشته باشید ممکن است شما را پند و اندرز بدهند بدانید که این چیزی است که خود خواسته اید. 
6 - از تصورات خود استفاده کنید 
یک باغچه کوچک برای خود درست کنید و در آن گل‌های خوش رنگ و زیبا بکارید. یک کتاب خنده‌دار بخوانید یا حتی چنین مطالبی بنویسید. نقاشی بکشید. عکاسی کنید. گل بچینید و به شیوه‌هایی فکر کنید که ذهن و روح شما را تازگی بدهد. 
هر زمان که احساس کردید به دقایقی نیاز دارید تا کاری کنید که استرس و اضطراب از شما دور شود حتما این زمان را به خود بدهید. اشتباهی که اغلب مرتکب می‌شویم این است که فرصت احیای دوباره به خود نمی‌دهیم و این کار نه تنها به خود ما بلکه به اطرافیان ما نیز آسیب می‌زند. تمدد اعصاب خودخواهی نیست بلکه یک شیوه درست رفتاری است.