‍ سپردن کودکان به مادربزرگ به خاطر مشاغل زندگی
برای فرزندتان زمان بگذارید.

 اگر جزو مادرانی هستید که فرزندتان را در ساعاتی از روز نزد مادر یا مادرشوهرتان می گذارید، بهتر است این نکات را بدانید و رعایت کنید:

1- بخش عمده ای از آموزش یک کودک، به عهده پدر و مادر او است. وقتی پدربزرگ و مادربزرگ را مسئول نگهداری از کودک می کنید، باید از آنها بخواهید کمک کنند تا روند آموزش کودک مختل نشود. در واقع از آنها خواهش کنید که به جای نگهداری صرف و فقط مراقبت از کودک، کمی برای او وقت بگذارند. مثلاً در طول روز برای کودک قصه بگویند و کتاب بخوانند، با کودک بازی کنند و در قالب بازی به او رنگ ها، نام ها، اشیا و... را بشناسانند.

2- مسائل تربیتی فرزندتان را با آنها در میان بگذارید. اگر فرزندتان اخلاق بدی پیدا کرده و شما در تلاشید آن را از بین ببرید، با پدربزرگ و مادربزرگ درباره آن صحبت کنید. شیوه تربیتی خود را با آنها در میان بگذارید و از آنها خواهش کنید تا در طول روز و در غیاب شما، همان شیوه تربیتی را ادامه دهند. به این ترتیب، فرزندتان با روش های تربیتی دوگانه مواجه نخواهد بود.

3- پدربزرگ ها و مادربزرگ ها عادت به لوس کردن نوه ها دارند. آنها هر چه را که کودک اراده کند در اختیارش قرار می دهند و این بزرگترین مشکلی است که با آن مواجه خواهید شد. از آنها بخواهید به فرزندتان اجازه ندهند هر کاری که خواست انجام دهد و هر چیزی که خواست را فوراً برای او تهیه نکنند. فرزند شما باید بیاموزد که همه جا قواعد به یک شکل است و خانه پدربزرگ و مادربزرگ مقر او نیست تا هر کار که دوست داشت انجام دهند.


4- خیلی از پدربزرگ ها و مادربزرگ ها ترجیح می دهند کودک در طول روز با تلویزیون و رایانه سرگرم باشد تا کمتر شیطنت کند. از آنها خواهش کنید که گاهی فعالیت های خارج از خانه برای فرزندتان ترتیب دهند. مثلاً با هم به خیابان بروند و خرید کنند، با هم به پیاده روی یا پارک بروند یا حتی بعضی از روزهای هفته با هم راهی استخر شوند و شنا کنند.
5- توانایی های جسمی و روحی پدربزرگ ها و مادربزرگ ها کمتر است. بنابراین ملاحظه آنها را بکنید و به فرزندتان یاد دهید که با آنها با ملایمت رفتار کند، آزارشان ندهد و کارهایی که انرژی زیادی طلب می کند، از آنها توقع نداشته باشد.
6- وقتی به خانه می روید، برای فرزندتان زمان بگذارید. با او بازی کنید و کارهای مشترکی مثل نقاشی، آشپزی، تکالیف مهد یا مدرسه و... را انجام دهید. به این ترتیب کمک کنید تا کودک هم با شما انس بیشتری بگیرد و هم بخشی از انرژی اش را در خانه و با مادر خود تخلیه کند.

اگر با فرزند نوجوانتان رابطه خوبی ندارید، توجه کنید :

زمانی را به او اختصاص دهید

گروهی از والدین تصور می کنند که اگر فرزند نوجوانشان توجه خاصی نسبت به دوستان هم سن و سالش دارد، به این معناست که او دیگر به خانواده اش اهمیتی نمی دهد.
به همین دلیل برخی از آنها برای جلب توجه او به سوی خود، مدام از دوستان وی بدگویی می کنند؛ تحقیقات انجام شده نشان می دهد که اغلب نوجوانان نه تنها تمایل دارند بیشتر اوقات خود را در کنار والدینشان بگذرانند، بلکه از آن نیز لذت می برند.

با نوجوانان رابطه دوستانه برقرار کنید

اگر می خواهید رابطه خوبی با او داشته باشید، باید او را بیشتر بشناسید و از علایق و خواسته ها و حتی مشکلاتی که او را از درون رنج می دهند، آگاه شوید. باید به او ثابت کنید که برایش ارزش قائلید و به آراء و نظراتش توجه دارید. در این صورت نوجوان شروع به درد دل خواهد کرد و خواسته ها و مسائل دیگرش را با شما در میان خواهد گذاشت.
اما اگر قرار باشد صحبت های شما با او همیشه حول محور خاصی مانند مسائل روزمره زندگی و گله و شکایات شما از او دور بزند، هرگز نمی توانید توجه واقعی او را جلب کنید. متأسفانه اغلب گفت و گوهای بین والدین و نوجوانان، پیرامون امر و نهی آنان و کارهای لازم الاجرا است:
” این قدر سر به سر برادرت نذار” ” برو موهاتو کوتاه کن” ، ” این قدر با جوش های صورتت ورنرو” و.
اینها موضوعات مناسبی برای ایجاد یک ارتباط مثبت و خوب با شد

چگونه به کودک کمک کنیم تا احساساتش را بشناسد؟

۱- به کودک کمک کنید تا اسامی احساسات مختلف را بشنود. (بوسیله کمک از کارت احساسات)

۲- به اسامی فکر کند و آنها را در خودش جستجو کند.
مثلا احساس ترس دارد یا نگرانی؟ خشمگین است یا غمگین؟ خوشحال است؟ عصبانی است؟
هرچقدر دایره لغاتش و کلماتی که می داند بیشتر باشد در مواقع مواجه با آنها تجربه ی بیشتری به دست خواهد آورد و مهارت کنترل احساسات خود را کسب می کند.

۳ – کمک کنید تا در موقعیت های مختلف مصداق آن احساس را کشف نماید.
مثلا: آن روز که دوستت اسباب بازی ات را بدون اجازه برداشت خوشحال بودی یا عصبانی؟
وقتی زمین خوردی خیلی درد داشتی و غمگین بودی؟
وقتی شکلات می خوردی احساس لذت داشتی؟

۴ – برای احساساتی که کودک قادر به تشخیص آن نیست خودتان و یا خود کودک اسم بگذارید.
مثلا : وقتی آن آقا به تو نزدیک شد احساس مورمور داشتی؟

۵ – خاطراتی از زمانهایی که احساس های مختلف داشته اید برای کودک بازگو کنید.
برای این کار می توانید از پوستر احساسات که در شکلهای مختلف توسط موسسات مختلف چاپ شده است استفاده نمایید
در نظر داشته باشید که احساسات طیف هستند و مطلق نیستند.
همچنین احساس خشم در یک کودک با احساس خشم در کودک دیگر می تواند متفاوت باشد.