کودکان و تماشای فیلم های ترسناک
کودکان از چه سنی می‌توانند فیلم ترسناک ببینند و برای آنان مشکل ساز نمی‌شود؟
متخصصین توصیه می‌کنند که تا قبل از 13 سالگی کودکان از دیدن فیلم های ترسناک بپرهیزند. از همین رو در این بازه زمانی والدین باید نظارت بیشتری بر برنامه‌هایی که فرزندشان می‌بیند داشته باشند.
آیا اندکی اضطراب برای کودکان لازم نیست؟
کودکان در مسیر رشد به خودی خود با اضطراب‌ها و تنش‌های مختلفی روبه‌رو می‌شوند. اضافه کردن عمدی ترس شدید در قالب فیلم یا تصاویر می‌تواند به فرزندتان آسیب زده و منجر به مشکلاتی نظیر اختلالات اضطرابی و سایر مشکلات روانشناختی گردد. در نتیجه قبل از اینکه فیلمی برای فرزندتان بگذارید ملاک‌های سنی درج شده در آن را مد نظر قرار دهید.
از مثال کرم‌ابریشم کمک بگیرید
اما چنان چه کودک برحسب اتفاق چنین برنامه‌ای را مشاهده کرد، چه کنیم؟ در این مواقع بهتر است نگاهی به تجربیات پیشین کودک بیندازید. تقریبا همه بچه‌ها تجربه نوعی مواجهه با مرگ را داشته‌اند. مثلا مرگ ماهی قرمز یا هر نوع حیوان‌خانگی، فوت یکی از آشنایان یا حتی پژمرده شدن گل و گیاه می‌تواند مصداق‌هایی از مرگ در نظر گرفته شود. در این شرایط به کودک بگویید همان‌طور که ماهی موقعی که می‌میرد، نمی‌تواند حرکت کند، غذا بخورد یا نفس بکشد انسان‌ها هم پس از مرگ نمی‌توانند غذا بخورند، راه بروند، نفس بکشند یا صحبت کنند.
مثال آوردن در فهم موضوع مرگ بسیار مهم است و باعث می‌شود کودک بهتر موضوع را درک کند. حال برای توضیح مفهوم روح هم می‌توانید از مثال دیگری استفاده کنید. ما انسان‌ها مانند یک کرم ابریشم هستیم. همان طور که کرم ابریشم روزی پیله را می‌شکافد و پروانه‌ای زیبا از آن بیرون می‌آید و پرواز می‌کند، هنگام مرگ هم از بدن خود بیرون می‌آییم و به سمت پروردگار پرواز می‌کنیم و دیگر نیازی به این جسم نداریم.
از گفتن جزئیات ترسناک خودداری کنید
اما در عین حال خاطر نشان کنید که دیدن روح و صحنه‌های این چنینی صرفا در فیلم‌ها اتفاق می‌افتد تا هم صحنه‌ها جذاب تر بشود و هم مخاطبان راحت تر بتوانند قصه را درک کنند وگرنه در عالم واقعیت، چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد و او می‌تواند از این بابت خیالش راحت‌تر باشد. سعی کنید از دادن توضیحات با جزئیات بیشتر یا ترسناک‌تر خودداری کنید و هرگاه کودک سوالی کرد که قادر به پاسخ گویی نبودید خیلی ساده بگویید، نمی‌دانم، من هم اطلاعات کمی از این قضیه دارم، بعضی موضوعات هستند که ما انسان ها قادر به پاسخ گویی به آنها نیستیم و برای همیشه به شکل راز خواهد ماند و ...
با نوجوان افسرده چگونه رفتار کنیم؟
با جان و دل گوش کنید، نه سخنرانی و نصیحت و موعظه.
همدلی مهمترین عامل برای ارتباط با نوجوان است. پس از شروع صحبت نوجوان، در برابر هرگونه انتقاد یا قضاوت در برابر مسائلی که او تعریف می‌کند مقاومت نکنید و ابتدا از فرصت پیش آمده برای گفتگو بهره ببرید و صرفاً گوش دهید. نکته مهم و اتفاق مثبت این است که فرزند شما در حال برقراری ارتباط است. شما به آسانی با گفتن اینکه کاملاً و بدون قید و شرط در تمامی مسائل و اتفاقات در کنار او هستید، بهترین کار را انجام خواهید داد. این به معنای تأیید او نیست، بلکه به معنای این است که شما فردی حمایتگر هستید که به او فرصت افشای مشکلاتش را می دهید.
ملایم اما پیگیر باشید. اگر در ابتدا شما را سرکوب یا سرزنش کردند، تسلیم نشوید. صحبت درباره افسردگی می‌تواند برای نوجوانان خیلی سخت باشد. حتی اگر آنها بخواهند، ممکن است در بیان آنچه احساس می‌کنند مشکل داشته باشند. اجازه دهید راحت باشد و در عین حال بر نگرانی و تمایل خود برای گوش دادن تأکید کنید.
احساسات آنها را تصدیق کنید. سعی نکنید در مورد نوجوان خود با بی حالی و بی توجهی صحبت کنید، حتی اگر احساسات یا نگرانی‌های او برای شما احمقانه یا غیر منطقی به نظر برسد. تلاش‌هایی با نیت خیرخواهانه برای توضیح اینکه “اوضاع چندان بد نیست” به گونه ای وانمود خواهد شد که انگار احساسات آنها را جدی نمی‌گیرید. تصدیق و تأیید ساده درد و غم و اندوهی را که آنها تجربه می‌کنند می‌تواند به آن ها نشان دهد که شما درک می کنید.
به حس ششم خود اعتماد کنید. اگر نوجوان شما ادعا می‌کند هیچ مشکلی وجود ندارد اما توضیحی در مورد علت ایجاد این افسردگی ندارد، باید به غریزه خود اعتماد کنید. اگر نوجوانتان در برابر شما حرفی نمیزند و واکنشی نشان نمی دهد، به یک شخص ثالث مورد اعتماد مراجعه کنید: یک دوست، یک مشاور مدرسه، معلم مورد علاقه یا یک متخصص بهداشت روان. نکته مهم این است که آنها را در شرایطی قرار دهید تا با کسی صحبت کنند.
فعالیت‌هایی را پیشنهاد دهید (مانند ورزش، باشگاه‌های بعد از مدرسه، یا یک کلاس هنری، رقص یا موسیقی) که با علاقه و استعداد نوجوان شما سازگار هستند.
حتی اگر نوجوان شما ممکن است در ابتدا فاقد انگیزه و علاقه باشد (چون از تنهایی در می‌آید و دوباره با جهان درگیر می‌شوند) قاعدتاً بعد از شروع برنامه باید احساس بهتری داشته باشد و شور و شوق خود را بازیابد.