آشنایی با ورزش کاراته


اساس کاراته بر توانایی ذهنی و هماهنگ بودن بدن استوار است. فرد می‌آموزد که با تکیه کردن به ذهن و جنبه‌های اخلاقی خود می‌تواند قدم بزرگی در راستای خودساختگی بردارد. معنای کاراته دست‌های خالی و بدون سلاح هستند  که برای مبارزه با حریف استفاده می‌شوند. این ورزش برای دفاع به کار می‌رود و هنرجویان نمی‌توانند به طور خشونت آمیز از آموزه‌های خود استفاده کنند.
کاراته امروزی برگرفته از بوکس چینی است و مسابقات آن به دو بخش کومیته (مبارزه) و کاتا (اجرای فرم) تقسیم می‌شود. کاراته‌ای که امروزه آموزش داده می‌شود مجموعه‌ای از ضربات مشت، لگد، زانو، آرنج و تکنیک‌های متعدد دست است.
به افرادی که در این حیطه آموزش می‌بینند، کاراته‌کا (Karateka) می‌گویند. ورزش کاراته از سال ۲۰۲۰ میلادی به المپیک، بازی‌های جهانی و بازی‌های آسیایی راه یافته‌است که زیر نظر فدراسیون جهانی کاراته ( WKF ) برگزار می‌شود.

تاریخچه کاراته
کاراته، یکی از هنر‌های رزمی‌ است که مبدا آن به قرن ۱۷ ژاپن برمی‌گردد و قدمت آن حدود ۲۰۰۰ سال است. "بودی دارما" از پیشگامان این فن به حساب می‌آید که با حضور در معبد شائولین و تربیت شاگردان سبب تشکیل زیربنای کاراته‌ی امروزی شد. آموزه‌های وی متشکل از تربیت تفکر و آموزش فنو‌ن رزمی برای دفاع در مقابل ستمگران بود. از "گیچین فوناکوشی"  به عنوان پدر کاراته مدرن یاد می‌شود.
نخستین دانشگاه کاراته در سال ۱۹۲۴ در ژاپن تاسیس شد و پس از آن به دانشگاه‌های دیگر هم راه یافت به گونه‌ای که امروزه تمامی دانشگاه‌های ژاپن رشته‌ای تحت عنوان کاراته دارند.
 

کاراته در جایگاه دفاع شخصی!
از آنجایی که کاراته هماهنگی زیادی بین جسم و ذهن برقرار می‌کند، فرد آموزش‌دیده (Karateka) می‌تواند به صورت کنترل شده از نیروهای بدن خود در موقعیت‌های مختلف استفاده کند. به همین سبب کوچک‌ترین افراد نیز می‌توانند با استفاده از این موضوع از خود دفاع کنند. از این رو این ورزش، جزء دفاع شخصی محسوب شده و در این جایگاه نیز آموزش داده می‌شود.

فواید ورزش کاراته
در نگاهی کلی، ورزش برای سلامتی و تناسب اندام هر فردی مناسب و ضروری است، اما کاراته به صورت مجزا علاوه بر مزیت فوق، سبب هماهنگی جسم و ذهن شده، تعادل و کنترل فرد بر جسمش را افزایش می‌دهد، احساس آرامش به فرد می‌دهد، سبب تسهیل تصمیم گیری، دید وسیع‌تر و درنتیجه افزایش اعتماد به نفس فرد می‌شود.

تمرینات کاراته
تمرینات کاراته به سه دسته تقسیم بندی می‌شوند که شامل :

۱. کیهون (Kihon): کیهون، پایه کاراته را در برمی‌گیرد و شامل تمریناتی است که دفاع در برابر ضربات حریف، مشت زدن، ایستادن درست، نحوه اصولی حمله، ضربات پا و دست را یاد می‌دهد.

۲. کاتا (Kata): به فرم‌های مختلف نمایش گفته می‌شود که هر کدام از چندین حرکت و فن تشکیل شده‌اند و با حرکات هماهنگ دست و پا، ضربات، آزاد کردن نیرو و... به نمایش گذاشته می‌شوند. در این تمرین فرد به صورت انفرادی یا گروهی به اجرای کاتا می‌پردازد.

۳. کومیته (Kumite): مسابقات کاراته، کومیته نامیده می‌شوند که طی آن دو نفر به نزاع با اصول دفاع و حمله کاراته می‌پردازند.

هر کدام از این تمرینات با اصول مخصوص به خود، آموزش داده می‌شوند. کاراته کاها به ترتیب نام برده شده آموزش می‌بینند و هرچه از مدت زمان تمرین و آموزش آن‌ها بگذرد، حرکات آنها ظریف‌تر و دشوارتر می‌شوند.
معیار پیشرفت هر هنرجو، رنگ کمربندی است که به مرور زمان به دست می‌آورد. هرچه کمربند فرد به سمت مشکی برود، نشاندهنده افزایش مهارت و قدرت فیزیکی و نیز پیشرفت معنوی وی خواهد بود.

رتبه‌بندی کمربند
کمربند در کاراته برای نشان دادن کیو یا دان استفاده می‌شود و مظهر رشد معنوی و مهارتی فرد است. ترتیب رنگ‌بندی کمربند در کاراته به شرح زیر است:
سفید
زرد
نارنجی
سبز
آبی
بنفش
قرمز
قهوه‌ای
مشکی

هر کدام از این رنگ‌ها معنا و مفهوم خاص خود را دارند و سمبل چیزی هستند. با این مقاله از اسپدان همراه باشید تا با کمربند‌ها به صورت دقیق‌تری آشنا شویم.

کمربند سفید: سفید نشانه پاکی، دوستی، صداقت و صلح است. یک کاراته کا، هنر خود را با این کمربند شروع می‌کند.

کمربند زرد: رنگ زرد از نور و خورشید می‌آید و نشانه رشد و امید است. یادآورد کوشش هنرجوی نوظهور است.

کمربند نارنجی: این رنگ از غروب خورشید می آید و نشاندهنده انرژی و شوق به پیشرفت است و بیانگر این موضوع است که هنرجو از نظر فهم و مهارت در مسیر افق‌های تازه است.

کمربند سبز: سبز معرف طبیعت و گیاه است و بیانگر این است که هنرجو در حال جوانه زدن و رشد است.

کمربند آبی: رنگ آسمان و دریا می‌باشد و یادآور آرامش است‌. هنرجویی که با وجود کسب مهارت‌های لازم هنوز هم میل به کشف افق‌های جدید دارد و دست از تلاش نمی‌کشد.

کمربند بنفش: نشانه روح لطیف در عین حال رنج کشیده است. به کمر هنرجویی بسته می‌شود که با پشت سر گذاشتن سختی‌ها به ذهنی با ظرفیت بالا دست یافته است.

کمربند قهوه‌ای: رنگ خاک، زمین و استحکام است و نشاندهنده این است که مددجو در حال تکمیل مهارت‌های خود است و ذهنش کاملا آماده می‌باشد.

کمربند مشکی: ترکیبی از همه رنگ‌هاست و به معنی این است که هنرجو بر همه تکنیک‌ها و فضائل تسلط دارد و به مقصود نهایی رسیده است‌.

سبک‌های کاراته
کاراته مدرن به ۴ دسته زیر تقسیم بندی می‌شوند:

۱. گوجو ریو: بر پایه استفاده از قدرت تنفس و حرکات ضدحمله چرخشی و نرم
۲. شوتوکان: مبتنی بر روش‌های خطی و حرکات سریع 
۳.وادو ریو: ایجاد توازن بین حرکات و مقابله با ضربات
۴.شوتو ریو: بر اساس ضربات قدرتمند دقیق و شامل ۵۰ کاتا

علاوه بر این ۴ سبک، کاراته سبک‌های دیگری نظیر شورینجی ریو، کیوکوشین ریو، شکرین ریو، اوئچی ریو و ایشین ریو وجود دارند.

سخن پایانی
سبک‌هایی که در مقاله گفته شد، ماهیت کاراته را معرفی نمی‌کند بلکه به جهان بینی هنرجو و این موضوع که فرد آن سبک را جزئی از کل در نظر می‌گیرد، برمی‌گردد. در نتیجه هر فرد باید با توجه به افکار و دید خود سبک مناسب خود را انتخاب کرده و همواره سعی کند از اصل کاراته، که تاکید بر رشد معنوی و سپس تکنیکی دارد، دور نشود.