انواع ورزش‌های پرشی و مزایا و معایب

ورز‌ش‌های پرشی
ما با پریدن از کودکی آشنایی داریم و در سال‌های ابتدایی زندگی خود بدون اینکه هدف خاصی داشته باشیم حرکاتی را انجام می‌دادبم که با پریدن همراه بودند. اما با گذشت زمان و بالا رفتن سن معمولا حرکت پرش از حرکات روزانه ما حذف می‌شوند. ما در سنین خردسالی بدون این بخواهیم از فواید بالا و پایین پریدن بهره می‌بریم ولی در سن بزرگسالی با آگاهی با در پیش گرفتن بی‌تحرکی خود را از فواید آن بی‌بهره می‌کنیم. 
کمتر ورزشی است که حرکات پرشی در آن جایی نداشته باشند و می‌توان گفت پریدن در اکثر ورزش‌ها یک جزء جدایی ناپذیر می‌باشد. پریدن، یک حرکت سریع و انفجاری محسوب می‌شود که تمامی عضلات بدن را درگیر می‌کند و آمادگی جسمانی شما را تا حد زیادی افزایش می‌دهد.

بعضی از ورزش‌ها تماما متشکل از حرکات پرشی هستند مانند پرش از موانع ولی بعضی از ورزش‌ها بستگی به مهارت‌های ورزشکار در پریدن و تصمیم به استفاده از آن دارد مانند والیبال. تمرینات و حرکات پرشی جزو حرکات پلیومتریک به حساب می‌آیند که روی فیبرهای عضلانی بدن اثر می‌گذارند. فیبر‌ها با خاصیت انعطاف‌پذیری که دارند، خود را با هر تغییر و کششی که در پریدن اعمال می‌شود هماهنگ می‌کنند و به مرور زمان این مهارت بهتر و بهتر می‌شود. این حرکت به دلیل تاثیری که بر عضلات پایین تنه می‌گذارد، به مرور زمان سبب تقویت این عضلات نیز می‌شود.

 
انواع ورزش‌های پرشی
ورزش‌های پرشی همانطور که گفتیم انواع مختلفی دارند و می‌توانند به تنهایی یا همراه با حرکات دیگر به صورت تلفیقی انجام شوند. در ادامه انواعی از این ورزش‌ها را معرفی می‌کنیم.
پرش ۳ گام
پرش ۳ گام یکی از ورزش‌های باستانی است که قدمتی دور و دراز دارد. این ورزش یکی از زیر شاخه‌های ورزش دو میدانی می‌باشد و در فضای باز و بسته قابلیت انجام دارد. این ورزش شامل ۳ حرکت خیز، گام و پرش می‌باشد. هر ۳ حرکت باید در یک خط مستقیم و صاف انجام گیرند و در نهایت فرود روی یک محیط نرم و پر شده از شن انجام می‌شود.

 
پرش با نیزه
این ورزش نیز یکی از زیر‌ شاخه‌های ورزش دو میدانی است و قدمت آن به دوران یونان باستان برمی‌گردد. برای این ورزش، ورزشکاران با استفاده از یک نیزه انعطاف پذیر فایبرگلاسی و محکم، برای پریدن از روی یک مانع مشخص، کمک می‌گیرند. برای شروع فرد با دست راست انتهای میله را می‌گیرد و  دست دیگرش را در وسط میله قرار می‌دهد. میله در این وضعیت به صورت شیب‌ دار است. ورزشکار با حفظ همین حالت به سمت مانع می‌دود و با نزدیک شدن به آن با تکیه بر میله از روی مانع می‌پرد و در سمت دیگر روی تشک ایمنی فرود می‌آید.

 
پرش طول
این ورزش یکی از رشته‌های تخصصی ورزش دو میدانی است و تقریبا شبیه پرش از مانع می‌باشد با این تفاوت که فرد باید قبل از پرش یک مسیری حدود ۴۰ متر را بدود و با دورخیز از روی مانع تعیین شده پرش انجام دهد و در نهایت در آن سمت مانع روی یک محیط شنی فرود بیاید. نکته‌ی حائز اهمیت این است که پس از فرود، ورزشکار نباید از خط پرش عبور کرده باشید در غیر این صورت حتی اگر دارای رکورد خوبی از پرش باشد، امتیازی کسب نمی‌کند. تعداد پرش‌های مجاز نیز چیزی بین ۳ تا ۶ بار است.

 
پرش از ارتفاع در دو میدانی
همانطور که در موارد قبلی گفتیم پرش از ارتفاع خود جزو زیر شاخه‌های ورزش دو میدانی است. پس انتظار می‌رود که این ورزش هم مانند آن‌ها با استفاده از یک میله و پس از طی یک مسافت مشخص، با استفاده از عضلات پایین‌ تنه از ارتفاعی مشخص پرش کنند. بدن ورزشکاران هنگام ورزش باید کاملا با میله فاصله بگیرد و با آن برخورد نکند. میزان ارتفاع اختیاری است و هر فرد می‌تواند ۳ بار پرش بدون خطا انجام دهد.

 
بانجی جامپینگ
معنای لغوی این ورزش به معنی پریدن با استفاده از یک وسیله ضخیم است. در این ورزش از یک ارتفاع زیاد فرد را توسط یک طناب رها می‌کنند که آدرنالین فرد را بالا می‌برد. باید دقت کنید که اگر مشکلاتی نظیر فشار خون بالا، بیماری قلبی یا فوبیای ارتفاع دارید این ورزش برای شما مناسب نیست.

 
ریباندینگ
این ورزش یک نوع تمرین هوازی است که روی وسایلی مانند ترامپولین قابل اجراست. این ورزش باعث تقویت قدرت، انعطاف پذیری و سرعت فرد می‌شود. همچنین فوایدی چون کالری سوزی، افزایش تراکم استخوان و تقویت عضلات دارد.

 
فواید ورزش‌های پرشی
عمده فواید این حرکات با تاثیر روی فیبرها یا تارهای عضلات اعمال می‌شوند. در ادامه چند مورد از آن‌ها را بیان می‌کنیم.

⦁    افزایش انعطاف پذیری: پرش یا تمریناتی که شامل پریدن هستند در تمامی سنین روی فیبرهای ماهیچه‌ها اثر می‌گذارند و انعطاف پذیری آن‌ها را زیاد می‌کنند.

⦁    افزایش قدرت: با تقویت فیبرهای عضلانی، ماهیچه‌ها تقویت شده و به مرور زمان قدرت عضلانی افزایش پیدا می‌کند.

⦁    عضله سازی: علاوه بر افزایش قدرت، این تمرینات با فرایندی به نام هایپرتروفی سبب می‌شوند تراکم عضلات شما افزایش پیدا کرده و بدنتان عضلانی شود. درواقع تحت تاثیر این عمل، بدن با حذف اسید لاکتیک تولید شده طی ورزش زمینه حجیم شدن عضلات شما را در طول زمان فراهم می‌کند.

⦁    کاهش وزن: آن دسته از تمرینات هوازی پرشی مانند طناب زدن تاثیر چشم گیری در کاهش وزن و چربی سوزی دارند.

⦁    افزایش قد: با انجام حرکات پرشی، رشد سلول‌های استخوانی زیاد می‌شود و همین امر باعث افزایش قد می‌شود. هرچه سن ورزشکار کمتر باشد، تاثیر آن نیز بیشتر است.

 
خطرات حرکات پرشی
به طور کلی هر حرکت ورزشی که اصولی انجام نشود می‌تواند عواقب آسیب‌زایی بر روی فرم بدن، استخوان و سلامت فرد داشته باشد. حرکات پرشی نیز از این قاعده مستثنی نیستند‌. همچنین وقتی این حرکات برای فرد مضر محسوب می‌شود که بیماری‌های زمینه‌ای مانند فشار خون یا بیماری قلبی داشته باشد و یا اینکه دچار مشکلات استخوانی مانند شکستگی، پارگی و کشیدگی تاندون و مینیسک، پوکی استخوان و… باشد.
سخن پایانی
ما سعی کردیم در این مقاله از اسپدان گفتنی‌های حرکات پرشی را برای شما بازگو کنیم؛ باشد که مورد استفاده قرار گیرد.