کاراته
قبل از اینکه با سبک‌های مختلف کاراته آشنا شویم بهتر است یک پیش‌زمینه‌ای از خود این ورزش داشته باشیم. کاراته یکی از ورزش‌های برخاسته از کشور ژاپن است که معنای لغوی آن صحبت از مبارزه با دست خالی و بدون سلاح می‌کند. کاراته از دو بخش اصلی تشکیل شده است که در هر سبکی این دو بخش حفظ می‌شوند؛ کومیته که بخش مربوط به مبارزه افراد با یکدیگر است و بخش کاتا که بخش اجرای فرم و حرکات نمایشی می‌باشد و می‌تواند به صورت انفرادی یا گروهی انجام شود. پایه این ورزش ضربه زدن است؛ ضربات مشت، لگد، زانو، آرنج و... . در برخی از سبک‌های این ورزش علاوه بر موارد پیشین از تکنیک‌های به خصوصی برای قفل کردن حریف، حرکات مهاری، پرتابی و همچنین تمرکز روی نقاط حساس نیز وجود دارد. اگر تصمیم دارید که در ورزش کاراته جزو هنرجویان موفق باشید، باید بدانید که هر سبک چه اصولی دارد و کدام یک از آن‌ها برای شما مناسب‌تر است. به همین خاطر ما تصمیم گرفتیم در ادامه این مقاله از اسپدان، شما را با سبک‌های مختلف این ورزش محبوب آشنا کنیم.
هدف از کاراته
کاراته را می‌توان به یک نبرد درونی یا دوی ماراتون تشبیه کرد که ممکن است تمام عمر تلاش برای رسیدن به انتهای آن ادامه دار باشد. برای اینکه بتوان یک کاراته کای موفق شد باید خویشتنداری نمود، سخت و منظم تمرین کرد و از ابتکار و خلاقیت استفاده کرد. همین موارد سبب می‌شوند که کاراته معنای عمیق‌تری در بعد فلسفی پیدا کند و چیزی فراتر از تمرینات جسمی باشد.
تاریخچه پیدایش سبک‌های کاراته
در سال ۱۴۷۷ ورزش و هنر رزمی توسط امپراطور وقت ممنوع اعلام شده بود. در این زمان بود که مردم شروع به ترکیب هنرهای رزمی چینی با هنرهای رزمی محلی خود کردند و به این طریق سبک‌های جدیدی از کاراته به وجود آمد. در قرن ۱۸، سه سیستم رزمی به نام‌های ناهاته، شوریته و توماریته به وجود آمدند که در ادامه به توضیح مختصری از هر کدام می‌پردازیم.
شوری ته
یکی از استادان پیشگام این سبک آنکو ایتوسو بوده که به عنوان معلم آموزش و پرورش و نیز استاد در شهر شوری مشغول به کار بوده است. به سبب تلاش‌های زیادی که برای ورزش کاراته انجام داد، امروزه از او به عنوان پدر کاراته یاد می‌شود. در این سیستم ورزشی، معمولا تکنیک‌ها شامل حرکاتی با سرعت بالا و حالت انفجاری هستند. به دلیل سرعت بالا و نقش نفس، تنفس عمیق و درست جایگاه خاصی دارد. این سیستم از کاتاها و سبک‌های متفاوتی برخوردار است که برخی از آن‌ها به شرح زیر هستند:
⦁ باسایدای
⦁ کان کو شو
⦁ جیون
⦁ شوتوکان
⦁ شیتوریو
⦁ کان ذن ریو
ناهاته
تکنیک‌هایی که در این روش استفاده می‌شوند با سیستم‌های دیگر کمی تفاوت دارند. در این سیستم سبک‌های چینی هم وارد شده‌اند و همین دلیل تفاوت این سیستم می‌باشد. تکنیک‌های این سیستم به طور قابل توجهی با تنفس عمیق در ارتباط هستند و شامل حرکاتی دورانی می‌باشند. در ادامه چند نمونه از کاتاها و سبک‌های این سیستم را معرفی می‌کنیم.
⦁ سن چین
⦁ سو چین
⦁ گوجوریو
⦁ تون ریو
⦁ اوئه چی
توماری ته
می‌توان گفت به نوعی ترکیبی از دو سیستم قبلی است. از جمله کاتاها و سبک‌های برخاسته از این سیستم شامل موارد زیر هستند:
وان کان
وان شو
موتوبوریو
ماتسوبایاشی‌ریو
سبک‌های کاراته
در یک نگاه جامع، کاراته به دو سبک اصلی، مادر یا کنترلی و سبک آزاد یا غیر کنترلی تقسیم می‌شود که هر کدام از این دسته‌بندی‌ها خود شامل سبک‌های مخصوص به خود هستند.
در کاراته ۵ سبک اصلی وجود دارد که شامل شیتوریو، وادوریو، گوجوریو، شوتوکان و کان ذن ریو هستند که توضیح مختصری از هر کدام را در ادامه می‌گوییم.
شیتوریو: خود از دو بخش "ناهاته" و "شوری ته" تشکیل شده است.این سبک توجه ویژه‌ای به نیرو و وارد کردن سرعت نیروی هنرجویان دارد.
شوتوکان: تمرکز این سبک بر نیرو، سرعت ورود نیرو و نیز مرکز ثقل نیرو است. خالق این سبک یکی از استادان به نام و تاثیرگذار به نام فوناکوشی بوده است. شوتو برگرفته از محل زندگی فوناکوشی که در جنگل کاج زندگی می‌کرده می‌باشد که به معنی کاج لرزان است.
گوجوریو: این سبک مربوط به سبک ناهاته می‌باشد و به روش سفت و نرم شناخته می‌شود. این سبک توسط شخصی به نام چوچون میاگی ابداع شده و تمرکز زیادی بر تکنیک‌های جابجایی و ضربات پا و دست از فاصله‌ای نزدیک نسبت به حریف و نیز حرکات دست باز به شیوه‌ای نرم و آرام دارد. در این سبک هنرجویان باید بر تنفس عمیق و درست نیز تمرکز کنند و از آن غافل نشوند.
وادوریو: این کلمه به معنی روش صلح جویانه می‌باشد و مبدع آن فردی به نام اوتسوکا هیرونوری بوده است.
کان ذن ریو: این سبک نیز به معنی کامل‌ترین سبک موجود در کاراته می‌باشد و توسط شخصی ایرانی به نام فرهاد وارسته ابداع شد که به همین سبب از آن به عنوان کاراته ایرانی هم یاد می‌شود.
سبک‌های آزاد در کاراته نیز شامل موارد زیر هستند:
کیوکوشین: این سبک نشات گرفته از اویاما و دیگر سبک‌ها می‌باشد و از پرطرفدارترین سبک‌ها محسوب می‌شود. تاکید این سبک بر مبارزه از فاصله نزدیک می‌باشد و عقب نشینی در این سبک مطرح نشده است. برای موفقیت در این سبک هنرجویان باید به صورت مداوم تمرینات تنفسی و استقامتی انجام دهند و علاوه بر تقویت جسم، به تقویت ذهن و روان خود نیز بها دهند.
جوکای دو کاراته: این سبک تلفیقی از جودو، بوکس و کاراته می‌باشد.
کاراته دای دو جوکو: این سبک نیز از رشته‌های رزمی کاراته، کاراته کیوکوشین، بوکس و جوجیتسو مشتق شده است.
انشین، جیسن کاراته و دسیدو از دیگر سبک‌های کمتر شناخته شده‌اند.
سخن پایانی
دانستید که این هنر رزمی، یکی از پرطرفدارترین هنرهاست و با توجه به سبک‌های متعدد و متنوعی که دارد دست ورزشکار را برای انتخاب سبک موردعلاقه‌اش باز گذاشته است. کافیست با توجه به ظرفیت بدنی و روحیات خود یکی از سبک‌ها را انتخاب و در کلاس‌های آموزشی نام نویسی کند. نکته حائز اهمیت این است که هرچند حرکات و تکنیک‌های سبک‌های مختلف با یکدیگر تفاوت دارند اما اصل و پایه همه آن‌ها یکی است.